(Ελληνικό κείμενο ακολουθεί πιο κάτω.)
My studio practice is rooted in painting and expands to sculptural gestures and installative formations. It addresses themes of corporeality, interconnectedness, and transformation. Central to my work is a longstanding calling to reclaim the space of the body and its desire, intertwining painterly, psycho-social, and philosophical concerns.
My training in contemporary dance is key to how I approach composition and has led me to recreate the textures and gestures of the moving body in the material. Oil paint, color, clay transmit the experience of the body as flesh, as fluid materiality in a neverending transmutation, that creates space through its movement.
I draw on feminist influences and the landscape, natural, urban, and cultural. In my drawings, collages, and monotypes, I process images from art history, popular culture, and political events. In my paintings, these come into play with my body and my materials. I overlay gestures and references, employing strategies of interruption and restructuring, fragmentation and amalgamation, disrupting systems of representation. Alternative narratives are created in the event of the painting, as images overcome their boundaries, mirroring the constant transformation of our identity and everything surrounding us. I challenge historical representations of female passivity, bringing a collective body of painting in dialogue with the body and the present moment. Excessive, swirling, colorful, and grotesque forms interplay in a tension between figuration and abstraction.
In providing a space for self-definition and mediation between the inner and outer world, my practice has operated as a life tool and vessel to move beyond limiting conditions of being. As it keeps evolving, I define my own aesthetics, questioning the boundaries and binary distinctions that define the human experience of reality.
———————————————————————
Η πρακτική μου έχει τις ρίζες της στη ζωγραφική. και επεκτείνεται στις γλυπτικές χειρονομίες και σε μορφές εγκαταστάσεων. Η ζωγραφική έμφαση της δουλειάς μου αλληλεπιδρά με τις ψυχοκοινωνικά και φιλοσοφικά θέματα που με απασχολουν, μέσα απο διαδικασίες μετάβασης, αλλαγής, μεταμόρφωσης. Το κλειδί της δουλειάς μου είναι η σύνθεση, με επίκεντρο το χρώμα και την απαίτηση επανάκτησης του χώρου του σώματος και της επιθυμίας του. Το μέγεθος των έργων μου ποικίλλει, από το πολύ μικρό μέχρι εμβυθιστικές συνθέσεις πολλών μέτρων.
Η ενασχόληση μου με τον χορό και με άλλες σωματικές πρακτικές εμπνέει τα έργα μου με χειρονομιακή ενέργεια και αυτοσχεδιαστικό πνεύμα. Οι εικόνες εξελίσσονται μέσα από στάδια καταστροφής και ομογενοποίησης, ταλαντευόμενες μεταξύ αφαίρεσης και παραστατικότητας. Φιγούρες ξεπηδούν μέσα από την χρωματική μάζα, αλληλοδιεισδύουν και ενώνονται με το τοπίο, για να εξαφανιστούν την επόμενη στιγμή κάτω από την δίνη των πινελιών. Σχετίζω το χρώμα με το σώμα, ειδικά το γυναικείο σώμα. ώς μη συστηματικό, ανορίοτο, περίσσειο, και τη λαδομπογιά με τη σάρκα, ώς ρευστή υλικότητα σε συνεχή μεταμόρφωση.
Αντλώ το υλικό μου απο φεμινιστικές επιρροές και απο το φυσικό, το αστικό ή το πολιτιστικό τοπίο. Σε ένα συνεχώς εξελισσόμενο μέρος του έργου μου, επαναφαντάζομαι πίνακες απο την ιστορία της τέχνης, κυρίως απο το Μπαρόκ και τον Ρομαντισμό, απο την μεριά ενός γυναικείου σώματος που παριστά ξανά τον εαυτό του μέσα απο την δράση του. Το σώμα που ζωγραφίζει γίνεται ταυρόχρονα υποκείμενο και αντικείμενο του έργου, προκαλώντας τις ιστορικές αναπαραστάσεις παθητικότητας.
Αγγαλιάζω την αμφιβολία και αμφιταλάντευση, μου, κάνοντάς τις μέρος της διαδικασίας και του θέματος της δουλειάς μου. Ορίζω την δική μου αισθητική, που θέτει σε ερωτηματικό τις δυιστικές διακρίσεις που κατευθύνουν την ανθρώπινη εμπειρία της πραγματικότητας.