Hello everyone!
Γεια σε όλους! (το κείμενο ακολουθεί στα ελληνικά πιο κάτω)
I hope you are well and keeping relatively sane in this crazy situation we find ourselves in.
It’s been a long time since I last wrote here on the blog. My painting has absorbed me to such an extent that it has been impossible to dedicate time to writing. However, perhaps this is also a result of our being ‘socially isolated’. There is a feeling that the world is not moving in the way it used to, and this prompts one to keep things to oneself… perhaps. As far as my studio work is concerned, I am indeed keeping a lot of the things I work on to myself as I prefer to look forward to a time and place where they will be exhibited physically.
Paradoxically, the reason for this post is that I want to invite you to visit my studio!
I am sharing with you a short video I made , with the help of my partner and fellow artst Ilias Koen. The video was made after an invitation to participate in the ‘Artists in their Studios’ videos of the youtube channel ‘Athens Artwalks’ where it will also be uploaded. I present processes and concepts of my studio practice, in the environment of that ‘transitional space’ which is the studio.
‘Transitional space’ is a concept developed by D. W. Winnicott[1] to refer to those spaces that exist in the boundary between the internal and the external. Spaces that pertain neither to fantasy nor to external reality, or rather both to fantasy and to external reality. This past year I have been thinking a lot about the artist’s studio on these terms. The studio as the place that provides a space for creativity to develop, to exist, inside it rises a world in-between fantasy and the reality of action and material. The studio encapsulates Paul Valery’s phrase ‘There is another world, but it exists within this one’.
In the end, I enjoyed doing the video, although it was a challenge to be the producer, videographer, and editor of this presentation pertaining to my work. I hope you will like it. Enjoy!
Katerina
[1] I am thankful to my colleague and friend Ileanna Arnaoutou for bringing Winnicott back to my attention. It has been many years, since my studies in Social Psychology, that I had read some of his writings.
Γεια σε όλους!
Ελπίζω να είστε καλά και να διατηρείτε όσο το δυνατόν σώας τας φρένας, μέσα σε αυτήν την τρέλλα όπου καλούμαστε να ζήσουμε.
Έχει περάσει καιρός απο την τελευταία φορά που έγραψα εδώ στο blog. Ο λόγος είναι, εν μέρει τουλάχιστον, οτι η δουλειά μου με έχει απορροφήσει τόσο πολυ που είναι δύσκολο να αφιερώσω χρόνο στο γράψιμο. Ίσως όμως να οφείλεται και στην επίδραση που έχει η ‘κοινωνική απομόνωσή’ μας. Έχεις την εντύπωση οτι ο κόσμος δεν κινείται όπως πριν και αυτό ίσως να ωθεί κάποιον να κρατάει τα πράγματα για τον εαυτό του. Δεν είναι σίγουρα καιρός που ευνοεί την κοινωνικότητα. ¨Οσον αφορά στην εικαστική μου δουλειά, αυτό είναι σίγουρα έτσι. Κρατάω τα περισσότερα πράγματα για τον εαυτό μου, για να τα μοιραστώ στη φυσική τους μορφή σε κάποιον προσεχόντα χρόνο και χώρο.
Παραδόξως, ο λόγος αυτού του πόστ είναι μια πρόσκληση σε μια μικρή επίσκεψη στο εργαστήριό μου. Μοιράζομαι εδώ ένα βίντεο που έκανα μόνη μου, με τη βοήθεια του καλλιτέχνη και συντρόφου μου Ηλία Κοέν. Το βίντεο το έκανα μετά απο πρόσκληση για συμμετοχή στα βίντεο ‘Artists in their Studios’ του καναλιού ‘Athens Artwalks’ όπου θα ανεβεί επίσης. Παρουσιάζει διαδικασίες και έννοιες της εργαστηριακής μου πρακτικής, μέσα στο περιβάλλον του ‘μεταβατικού χώρου’ που είναι το εργαστήριο.
Ο ‘Μεταβατικός χώρος’ είναι μια έννοια του ψυχαναλυτή D.W.Winnicott[1] και αναφέρεται σε χώρους οι οποίοι βρίσκονται στο ενδιάμεσο μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού. Αυτοί οι χώροι δεν ανήκουν αμοιγώς ούτε στην φαντασία ούτε στην εξωτερική πραγματικότητα η μάλλον, ανήκουν καί στην φαντασία καί στην εξωτερική πραγματικότητα. Αυτόν τον χρόνο που πέρασε σκέφτομαι πολύ το εργαστήριο με αυτούς τους όρους. Ως το μέρος που παρέχει τον χώρο στην δημιουργικότητά να υπάρξει και να εξελιχθεί. Εκεί μέσα εξελίσσεται ένας κόσμος ανάμεσα στην φαντασίωση και την πραγματικότητα της δράσης και των υλικών. Το εργαστήριο εκφράζει την φράση του Paul Valery ‘Υπαρχει ένας άλλος κόσμος, αλλα είναι μέσα σε αυτόν εδώ’.
Μου άρεσε τελικά που έκανα το βίντεο, αν και μου φάνηκε δύσκολο να γίνω ο παραγωγός, παρουσιαστής, κινηματογραφιστής και μοντέρ μιας παρουσίασης της δουλειάς μου. Ελπίζω να το χαρείτε!
Κατερίνα
[1] Ευχαριστώ πολύ την φίλη και συνάδελφο Ηλεάννα Αρναούτου που μου τον ξαναθύμησε στην παρούσα στιγμή.